നാളെ

നാളെകൾക്ക് ഒരു കറുത്ത മൂടുപടമുണ്ട്

മറ നീക്കി പുറത്ത് വരാത്ത എന്തെല്ലാമോ

ഞാൻ  യാത്ര തിരിക്കുകയാണ്

ആടിയുലയുന്ന തോണിയിൽ ഞാൻ ഏകനാണ്

മുള വരാൻ വെമ്പുന്ന സ്വപ്നങ്ങൾ

അവ എനിക്കിന്നൊരു ഭാരമാണ്

വെറുതെ ചുമക്കുകയാണ് ഞാൻ

മുള വരുമ്പോഴേ വാടിക്കരിയും

നിഴലുകൾ കൊഞ്ഞനം കുത്തുന്നു

കണ്ണുകൾ ഇറുക്കിയടച്ച് ഞാൻ തുഴയുകയാണ്

തിരിച്ച് തുഴയാൻ ഇനി ആവില്ല...

എങ്ങോട്ടാണ് നീ വഴിയറിയാതെ?

എവിടെ നിന്നോ ഒരു ചോദ്യമുയരുന്നു..

കേട്ടില്ലെന്ന് നടിക്കുകയാണ്

ഉത്തരത്തിനായ് പരതിയാൽ ഇരുട്ടാണ്

അത് അറിയുക തിരയ്ക്കും കാറ്റിനും മാത്രം!!